Kerken en schepen

Op het ontbijtbuffet stonden vanmorgen allemaal regionale gerechtjes. Ik had iets van gele couscous met stukjes ham, tomaat en ui. Er waren wat kleine broodjes, zoete rijstepudding met kaneel, vers fruit (mango, ananas, watermeloen, honey meloen, papaya) en nog wat andere dingen die ik nog niet heb geprobeerd. Erg lekker allemaal. Na het ontbijt zijn we eerst een rondje door Olinda gelopen om wat foto's te maken. In de straten waren de schoonmaakploegen druk bezig om het afval van gisteravond bij elkaar te vegen. We zijn eerst naar de uitkijktoren geweest, waar de meest bekende plaatjes van Olinda te maken zijn. Aan het plein aan de voet van de uitkijktoren staat een grote kerk of kathedraal daar wilden we ook even binnenkijken. Al gauw kwam er iemand naar ons toe die zei dat we geen foto's mochten maken, of misschien bedoelde hij wel dat we niet mochten flitsen, dat begreep ik niet helemaal. Voordat we het in de gaten hadden had hij ons op sleeptouw genomen om ons een rondleiding te geven door de kerk. Natuurlijk sprak hij alleen Portugees, maar hij deed erg z'n best om met eenvoudige woorden ons van alles uit te leggen. Ik kon het redelijk volgen (denk ik). Via een achterdeurtje stonden we weer op straat naast de kerk, maar hij liet ons nog niet gaan. We moesten mee naar een Franciscaner klooster. Nadat we toegang hadden betaald kwamen we langs een keuken vanwaaruit een heerlijke geur kwam. Er wonen kennelijk ook nog mensen daar. Veel muren van dit klooster waren bedekt met delftsblauwe maar Portugese tegeltjes. Heel erg mooi! Omdat de gids het erg eenvoudig moest houden qua uitleg duurde de rondleiding niet te lang. Ook de Nederlandse periode onder Maurits van Nassau kwam nog even ter sprake. Na dit klooster wilde de gids ons meenemen naar nog een andere kerk, maar wij hadden inmiddels genoeg gezien. We wilden ook nog naar Recife. Daarvoor namen we een taxi en lieten ons afzetten in Recife antigo, het oude historische gedeelte van de stad. We hadden een tochtje op een rondvaartboot laten reserveren, daar zouden we om 4 uur moeten zijn. Tijd zat om de stad te verkennen door lopend in de richting van de opstapplaats te gaan. Bij het plein waar we werden afgezet staan mooie historische koloniale gebouwen maar ook ontzettend vervallen gebouwen. Van alles door elkaar. We kwamen door diverse winkelstraten. Arjan bedacht dat hij nog sokken nodig had dus doken wij een grote winkel in. Maar je kunt hier niet zomaar naar een schap lopen, er uit halen wat je wilt, naar de kassa gaan en afrekenen. Nee, eerst komt er iemand naar je toe die je helemaal volgt. Als je de keuze hebt gemaakt haalt hij het artikel uit het vak, print twee bonnen. Dan gaat hij mee naar de kassa en legt het artikel met bon achter de kassa. Je moet in de rij gaan staan met de andere bon. Als een kassa vrij is krijg je een knikje en mag je komen afrekenen. Dan mag je naar het volgende gedeelte en op vertoon van de kassabon krijg je het artikel mee. T was even uitzoeken, maar t is gelukt! Veel winkels hebben trouwens alleen een etalage, zoals de kijkshop vroeger ook had. Vooral schoenen en tassen stonden achter het glas. We zijn ook nog in een stoffenwinkel geweest, erg leuk om even rond te kijken, maar ik heb toch maar niets gekocht ;) Veel kleine winkeltjes en straatverkopers prezen hun waren aan door een microfoontje, waardoor het een kakofonie werd. Zo langzamerhand waren we in de buurt van een oud fort dat nog uit de Nederlandse tijd stamt. Helaas was het gesloten. Hier vlakbij zou de opstapplaats zijn voor de boot maar we waren wat aan de vroege kant. We wilden toch graag weten waar het was, maar nergens zagen we een bordje of een toegangspoort. We liepen en liepen, temperatuur was 31 gr, we konden niet bij het water komen. Allemaal muren en hekken. Toen maar eens iemand gevraagd, hij sprak geen Engels maar hij kende het wel en wees ons de richting, nog verder doorlopen. Uiteindelijk kwamen we weer bij het plein waar de taxi-chauffeur ons had afgezet. En wat ligt daar in het water? De boot waarnaar we op zoek waren!!! Bleek dat daar ook een opstappunt was, alleen stond dat niet op het kaartje dat wij mee hadden. We spraken even met de bemanning en we begrepen dat ze 10 minuten eerder zouden vertrekken. We hadden nog steeds voldoende tijd en inmiddels erg veel zin in een ijskoffie. Daar vlakbij waren terrasjes waar we een tijdje gezeten hebben. In de schaduw met uitzicht op het water, heerlijk! Aan de overkant op een pier was een soort beelden'tuin'. Er voer een klein bootje heen en weer. Daar zijn we ook nog even naar toe geweest. Toen was het dan ook tijd voor de rondvaartboot. We gingen aan boord, betaalden en kregen een kaartje. Er kwamen ook nog wat meer mensen aan boord. Nadat we waren vertrokken moesten we het kaartje weer inleveren. De boot voer eerst naar de plek die wij gezocht hadden en die dus wel bestond. Kennelijk waren we toen veel te vroeg en was alles nog afgesloten. Op het water waait het lekker dat maakte het een aangenaam tochtje. Recife ligt op een plek waar 2 rivieren samenkomen. Er zijn een paar eilanden die met bruggen verbonden zijn. Als we daar onderdoor voeren begon iedereen te klappen. Soms deed het aan Amsterdam denken, maar toch totaal anders ;)