Boottochtje in Paraty
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge
13 Juni 2016 | Brazilië, Parati
De zon scheen vanmorgen en de lucht was strak blauw. De temperatuur was ongeveer 20 graden max. We werden om 10 uur opgehaald van onze pousada door een jongedame die ons lopend begeleidde naar de haven, dwars door het historische centrum. Helemaal aan het einde van de kade lag onze schoener klaar voor vertrek. Op een lijst moest ik onze namen invullen, de nummers 5 t/m 10 en daarmee waren wij de laatsten die aan boord gingen. 10 Passagiers, 6 bemanningsleden en een fotograaf. Die laatste beloofde zich als een paparazzo te gedragen, wij waren zijn modellen voor vandaag. Hij was helemaal gecharmeerd van de opa's en oma's, dat zij al zo lang bij elkaar waren vond hij erg bijzonder. De eerste stop bereikten we na een uurtje varen. Twee mensen waren dapper genoeg om in het water te duiken, de rest hield het voor gezien. De 2e stop was bij een strandje en een uitkijkpunt. De oma's bleven aan boord, maar de rest werd met een klein rubberbootje op het strand gezet. We klauterden eerst over wat grote stenen en daarna langs een steil paadje omhoog, op onze blote voeten. Opa Jonker had het even lastig met zijn evenwicht, maar hij kwam zonder kleerscheuren boven (en weer beneden). Daar hadden we een prachtig doorkijkje over de baai, tussen de tropische begroeiing door. Je kon hier ook nog even zwemmen. Arjan en opa Stam waren de moedigsten van ons.
Weer terug op de boot was het tijd voor de lunch. We voeren nog een klein stukje verder waar de boot werd vast gelegd in een rustig stukje water en waar de deining minimaal was. De warme lunch bestond voor de meesten van ons uit kip-stroganoff, met rijst en een chips/frietjes. Erg lekker en erg Braziliaans. De laatste stop was aan een zwemstrandje. Maar aangezien het wat harder was gaan waaien, was zwemmen niet echt een optie meer. De oma's wilden nu ook wel even van boord. We werden weer met het rubberbootje overgezet. Het was alleen wat lastig om dat bootje goed op het strand te laten uitkomen, zodat er makkelijk uitgestapt kon worden. Het moest precies met de juiste golf gebeuren. Het strand liep nl vrij sterk af en de golven sloegen daar op een bepaalde manier tegenaan. Maar golven komen en gaan. Het was een hele toer voor oma Jonker om er uit te stappen. Ze verloor haar evenwicht en viel languit over de rubberen zijkant van de boot, omdat ze opa Jonker vasthield sleurde ze die mee. Met de broek kletsnat kwam ze schaterend van het lachen het strand op hobbelen. Later gingen ze op de boot boven de warme motor zitten, zodat ze weer droog was toen we terug waren in de haven. De lucht begon dicht te trekken. Toen de zon weg was werd het een stuk frisser. Het zonlicht speelde een prachtig spel door de wolken op het water, we hebben nog schitterende foto's kunnen maken! Rond 3 uur waren we weer terug in de haven.
We sloten de dag af in een Kilorestaurant, waar we met z'n zessen voor 200 R$ (delen door 4) lekker hebben gegeten en gedronken.
Dit was onze laatste dag. Morgen gaan we weer reizen. Met de bus naar São Paulo, ongeveer 300 km rijden. Om 19.15u vertrekt het vliegtuig en dan hopen we dinsdag rond de middag weer te landen op Schiphol.
Weer terug op de boot was het tijd voor de lunch. We voeren nog een klein stukje verder waar de boot werd vast gelegd in een rustig stukje water en waar de deining minimaal was. De warme lunch bestond voor de meesten van ons uit kip-stroganoff, met rijst en een chips/frietjes. Erg lekker en erg Braziliaans. De laatste stop was aan een zwemstrandje. Maar aangezien het wat harder was gaan waaien, was zwemmen niet echt een optie meer. De oma's wilden nu ook wel even van boord. We werden weer met het rubberbootje overgezet. Het was alleen wat lastig om dat bootje goed op het strand te laten uitkomen, zodat er makkelijk uitgestapt kon worden. Het moest precies met de juiste golf gebeuren. Het strand liep nl vrij sterk af en de golven sloegen daar op een bepaalde manier tegenaan. Maar golven komen en gaan. Het was een hele toer voor oma Jonker om er uit te stappen. Ze verloor haar evenwicht en viel languit over de rubberen zijkant van de boot, omdat ze opa Jonker vasthield sleurde ze die mee. Met de broek kletsnat kwam ze schaterend van het lachen het strand op hobbelen. Later gingen ze op de boot boven de warme motor zitten, zodat ze weer droog was toen we terug waren in de haven. De lucht begon dicht te trekken. Toen de zon weg was werd het een stuk frisser. Het zonlicht speelde een prachtig spel door de wolken op het water, we hebben nog schitterende foto's kunnen maken! Rond 3 uur waren we weer terug in de haven.
We sloten de dag af in een Kilorestaurant, waar we met z'n zessen voor 200 R$ (delen door 4) lekker hebben gegeten en gedronken.
Dit was onze laatste dag. Morgen gaan we weer reizen. Met de bus naar São Paulo, ongeveer 300 km rijden. Om 19.15u vertrekt het vliegtuig en dan hopen we dinsdag rond de middag weer te landen op Schiphol.
-
13 Juni 2016 - 02:17
Inge Jonker:
ik heb ook nog een paar foto's ge-upload. Ze staan weer bij de andere foto's. -
13 Juni 2016 - 06:30
Gerjan:
Goede reis! -
13 Juni 2016 - 08:52
Jacomien:
Super leuk dat wij de afgelopen weken zo met jullie mee konden 'reizen' en konden genieten
van al jullie belevenissen!
We zijn benieuwd naar de foto's.
Goede terugreis toegewenst.
liefs, Benno en Jacomien -
13 Juni 2016 - 10:52
Denise:
Ah omaatje! Gaat het wel goed verder?
Geniet er nog maar even lekker van, fijne reis terug.
Dikke kus -
13 Juni 2016 - 19:45
Anita:
Leuk om alles via deze manier mee te beleven -
13 Juni 2016 - 19:47
Anita:
Goede reis terug
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
