Naar Tyax

Ontbijten doe je hier buiten de deur. We hadden een kortingskaart gekregen bij het hotel voor een ontbijt in een restaurant vlakbij. Helaas gingen ze pas om 9 uur open. Toen we er om kwart over 8 naar binnen liepen waren ze nog aan het vegen. Gelukkig was een eindje verderop wel een koffietent open waar je ook een broodje kon eten. Rond 9 uur reden we volgens planning weg uit Whistler met 235km voor de boeg. De highway 99 is een prachtige route die slingert door de bergen. Omdat we een heel stuk door de middle of nowhere moesten hebben we in Pemberton nog even de tank volgegooid. Na Pemberton reden we richting Lillooet, nog steeds over HW99, slingerend door de bergen. De maximum snelheid die je hier haalt is 60km/u. Lillooet ligt op een kruispunt van wegen en rivieren. In dit stadje hebben we gepicknickt. Het stadje is verder niet veel aan. Het was allemaal een beetje armoedig. Veel zaakjes die er wat verpauperd uitzagen, behalve het benzinestation. Ik denk dat die daar goede zaken doen, in de wijde omtrek zijn er maar weinig te vinden. Na de lunch nam pa het stuur over van Jacqueline. Vanaf Lillooet werd de route wat avontuurlijker. Door bergachtig gebied. Langs een rivier, die soms in de diepte lag en waar soms de weg vlak langs liep. Een heel stuk was onverhard, maar gelukkig steeds vrij breed. Een aantal keren kwam ons zo'n grote truck met een oplegger vol boomstammen tegemoet. We konden elkaar prima passeren. Meestal hadden we het gevoel daar helemaal alleen te rijden. Het begon ook nog te regen waardoor de weg wat modderig en af en toe wat slipperig werd. Het stuk van Lillooet naar Tyax (bij Gold Bridge) was ook nog een dikke 100km rijden. Een heel groot stuk loopt de weg langs het Carpenter meer. Daar leek echt geen einde aan te komen. Met mooi weer is dit een schitterende route om te rijden. Door de regen waren de kleuren allemaal wat grijzer. Toen de gps aangaf dat we de bestemming bereikt hadden moesten we nog 3 km verder rijden. Uiteindelijk deden we over de laatste etappe 2,5 uur. Maar toen waren we bij een schitterende locatie aangekomen!! Een hotel helemaal van hout, zo'n mooie lodge/berghut, met uitzicht over een meer. In de lobby een brandend haardvuur in een enorme stenen haard, waar opgezette hertenkoppen aanhingen. Wat een plek! Het is een resort/spa waar je allerlei outdoor activiteiten kunt doen. Er liggen kano's en kajaks op het meer die je mag gebruiken. In de verte zie je besneeuwde bergtoppen. Het enige nadeel is dat onze kamer aan de achterkant ligt en we geen uitzicht hebben over het meer. We blijven hier 2 nachten. De kamers zijn riant met 2 queensize bedden, prima geschikt voor deze queens! Voor morgen is de weersverwachting wat beter, dan hopen we een vlucht te gaan maken met een watervliegtuigje naar de Lillooet Icefields!
(Tyax ligt aan een meertje zo'n 15 km boven Gold Bridge)