Naar Ilha Grande

Vandaag zijn we weer verkast. De chauffeur was vanmorgen mooi op tijd. We hadden weer een privébusje. De chauffeur sprak geen Engels, maar racen kon hij wel. Hij schoot van links naar rechts over de weg en weer terug. Inhalen kun je hier ook aan alle kanten. We hadden 165km te rijden vandaag, daar deden we zo'n 2,5 uur over, met plaspauze. We werden afgezet op de aanlegsteiger van de boot in Angra dos Reis, precies op tijd, want de boot naar Ilha Grande stond op punt van vertrekken. Vanwege het laagseizoen hadden ze maar een kleine boot ingezet. Een soort van rib-boot met een 100'pk motor. We zaten er met 14 mensen op. Toen de koffers ingeladen waren konden we vertrekken. De schipper riep nog een paar keer over de kade dat hij ging vertrekken, er kwamen nog 2 mensen aanhollen, toen kozen we zee. De schipper trok de motor behoorlijk open met vliegende vaart stuiterden we over het water. Op zee was het behoorlijk fris. De oma's zaten met de capuchon op ;)
Een dame in de boot gaf ons gelijk een visitekaartje van een taxiboot, we hoeven maar te appen en ze brengt ons naar het mooiste strand. Zij regelde op de kade ook een man met een kar. Er zijn namelijk geen auto's op dit eiland. De koffers werden op een soort van bolderkar gehesen en de man ging ons voor naar onze pousada. Het eiland is een grillig gevormde, groene berg die uit de zee oprijst. Het dorpje ziet er uit zoals je op tv ziet in Wie Is De Mol. De straatjes zijn niet verhard, veel open restaurantjes, veel pousadas en leuke winkeltjes. De vegetatie is echt tropisch, dicht en groen. Prachtig!! Het laatste stukje liepen we over het strand. Dat was zwaar duwen voor de karreman. Onze pousada is echt zo schattig! Denise ik denk dat je niet moet kijken naar de foto's, je had het prachtig gevonden hier ;) We hebben 3 kamers naast elkaar op de 1e verdieping met uitzicht over zee! We hebben even een stukje gelopen om de buurt te verkennen. We gingen over het strand, het was opkomend tij. Op een gegeven moment moesten we een stukje waden, en natuurlijk gelijk de broekspijpen nat, dat was niet zo'n handige actie. De terrasjes zijn op het strand onder enorme bomen. Het zeewater stroomt om de tafeltjes die het dichtst bij de waterlijn staan. Helaas is het nog steeds wat aan de frisse kant. Om 5 uur s middags werd er in de pousada koffie/thee geserveerd met allerlei zoetigheden, daar waren we wel even aan toe, de lunch hadden we alweer overgeslagen. 's Avonds aten we in een restaurantje aan het strand (maar we zaten binnen), 100 meter lopen vanaf ons hotelletje. Heerlijk gegeten! De meeste gerechten op de kaart zijn voor 2 personen, dat is best makkelijk en genoeg. Ik schrijf dit blog op onze kamer met als achtergrond muziek het ruisen van de golven :).