Onderweg - Custer SP

We zijn vandaag naar Custer gereden. Dat was een rit van zo'n 600km. Het grootste gedeelte van de rit ging door Wyoming. Het is moeilijk om het landschap te omschrijven. Het heeft vooral de kleur groen. Glooiend, kaal, af en toe een kudde zwarte koeien. Heel weinig huizen. Af en toe kwamen we door een stadje. Het heeft beslist charme, maar na een paar uur ook best saai. Pas in Southwest Dakota begon het landschap echt anders te worden. We kwamen bij de Black Hills. Daar zijn twee parken die tegen elkaar aan liggen en waar een doorgaande weg doorheen loopt. Dit was iets omrijden voor ons. Maar omdat we de camping vanmorgen al hadden gereserveerd, zaten we daarover niet meer in de stress. De route ging door Wind Cave State Park en vervolgens door Custer State Park. Dit gebied staat bekend om het wild dat hier rondloopt. Al gauw zagen we een paar buffels in het gras liggen. En even later een heel veld waar allemaal groundhogs zaten. Dat zijn een soort marmotten (denk ik). Ze hebben holletjes in de grond. Soms zitten ze heel mooi rechtop en kijken wijs in het rond. Zo grappig! Even later stonden er een paar auto's stil op de weg. Een hele kudde buffels blokkeerde de weg. Al die beesten zo dichtbij… zo mooi. Er liepen een heel stel jonge beesten tussen. Ze hadden geen haast om aan de kant te gaan. Tot een van de auto's in de rij door reed, toen begonnen ze door te lopen. Later zagen we nog wat hertjes. Die waren te snel om te fotograferen.
Het was al na 6 uur toen we op de camping kwamen (we waren al vóór 8 uur vertrokken) We hadden deze uitgezocht omdat er in de avond een shuttle naar Mount Rushmore ging voor de verlichtingscermonie. Bij de incheck vernamen we dat die al om 7 uur zou vetrekken! En we wilden ook nog wel wat eten. Binnen 20 minuten hadden we de camper aangekoppeld aan stroom en water, hadden we een tonijnsalade in elkaar gedraaid en naar binnen gewerkt. Om 10 voor 7 (ruim op tijd :)) waren we de laatsten die in de gele schoolbus stapten. Lekker relaxed hè?
Vervolgens konden we tot rust komen bij Mount Rushmore aangezien de ceremonie pas om 9 uur zou beginnen.
De in de rotsen uitgehakt presidentshoofden zijn kleiner dan we verwacht hadden. Als je door het gebied rijdt zie je allemaal van die rotsen die er bijna om vragen om gebeeldhouwd te worden. Rond de rots is een heel theater gebouwd. Het is een behoorlijk nationalistische bedoening. Je nadert de rots door een galerij met pilaren en vlaggen van alle Staten. Dan sta je op een een groot plein met aan je voeten een enorm openlucht theater en hoog boven de hoofden van de 4 belangrijkste presidenten. Tijdens de ceremonie kregen we nog een stukje geschiedenis mee. En als afsluiting werd de vlag ceremonieel gestreken door veteranen uit het publiek.