Salt Lake City

Salt Lake City is de thuisbasis van de Mormonen. Het hele stratenplan is zelfs gerangschikt rond de tempel van de Mormonen. Nadat we uitgebreid hadden gelezen over de leer en gewoonten van deze kerk leek het ons wel interessant om naar een soort van dienst te gaan aangezien het ook zondag is vandaag. Een soort dienst. Het was meer een concert van het mormoonse koor en orkest. Een kwalitatief hoogstaande musici. Dit was dan ook niet in de tempel (daar mogen alleen de echte gelovigen komen voor speciale gelegenheden) maar in een conferentiecentrum. Dat heeft een enorm grote zaal waar 21.000 mensen in kunnen. Met een ingenieuze dakconstructie waardoor er geen pilaren in de zaal zijn. Vanwege het weekend voor de 4e juli (independance day) stond het concert vandaag in het teken daarvan. Er is wekelijks een uitzending van dit gebeuren dat ze ‘music and a spoken word’ noemen. Dat duurt een half uur. Het woord stelde niet veel voor, duurde nog geen 5 minuten en ging vooral over dat je gezamenlijk sterk bent. De liederen waren erg patriottistisch. O.a. Stars en stripes en het volkslied kwamen voorbij. Heel erg mooi! De zaal was goed gevuld. Geen 21.0000 maar wel heel veel. De meesten keurig gekleed. Heren in pantalon, wit overhemd en das. Zelfs jonge jongens. Dames en meisjes bijna allemaal in rok of jurk en de schouders bedekt. Na de ‘dienst’ kon je deelnemen aan verschillende rondleidingen, dat hebben we maar niet meer gedaan. Verder was in de stad alles gesloten. Behalve een soort koffietent waar we een cappuccino met een stuk cheesecake namen. De rest van de middag hebben we doorgebracht op de camping, daar is tenminste een zwembad. Wel zo lekker met 35 graden. Tegen de avond zijn we weer met de trein naar het centrum gegaan, waar we werden opgepikt voor een sunsettour bij het Salt Lake. Het was een prachtige avond voor een schitterende zonsondergang!