Mesa Verde - Durango

Zondag. We hebben vanmorgen de boel maar weer ingepakt en zijn gaan rijden. We moeten vrijdag toch weer in Denver uitkomen :)
Op weg naar Durango reden we eerst naar het zuiden en vervolgens naar het oosten. Deze route kwam langs het 4-statenpunt. De staten Utah, Arizona, New Mexico en Colorado komen hier bij elkaar, gemarkeerd met een grote steen. Het was ergens midden in nowhere, met een toegangspoort, bleek nl een ‘Tribal Park’ te zijn waarvoor betaald moest worden. Het geheel is niet meer dan een plein met een vierkante steen, daaromheen staan de namen van de staten. Aan de randen van het plein zijn standjes waar je vooral Indiaanse spullen (meest sieraden) kunt kopen. De Amerikanen stonden in de rij om op de foto te kunnen op het precieze punt. Dat ging ons wat te ver. We hebben snel tussendoor een foto proberen te maken van alleen de steen, dat was nog een uitdaging. Het was trouwens grappig om te zien hoe er geposeerd werd op die steen. Op handen en voeten in alle vakken, als een bruggetje, languit liggend, met zoveel mogelijk personen… vermakelijk. Wij reden verder naar Mesa Verde, een ander interessant park. Zoals de naam ‘verde’ al doet vermoeden, was het er idd een stuk groener. Met dat het landschap groener wordt, wordt het ook bewoonder en wordt het drukker op de weg. Mesa Verde staat bekend om de rotswoningen van de Pueblo Indianen. Een Mesa is een afgeplatte berg. Na een kronkelweg kom je op de hoogvlakte. Op die hoogvlakte vind je ineens een canyon, een grote scheur in de aarde. In de wanden van de canyon zijn holtes uitgesleten en in die holtes/grotten, hebben de voorouders van de Pueblo Indianen woningen gebouwd. Ze hebben dit gedeeltelijk gerestaureerd en geven daar rondleidingen. Je mag er niet op eigen houtje rondkijken. Het is ook best ingewikkeld om er te komen. We waren helaas te laat om nog met een rondleiding mee te kunnen, maar we hebben mooie foto's kunnen maken van de de overkant van de canyon. Heel bijzonder hoe dat volk daar geleefd heeft. In het museum hebben we nog meer interessante dingen geleerd van de leefwijze van deze Indianen die daar rond 1200 geleefd hebben.
Toen we hier wegreden kregen we een flinke onweersbui over ons heen. Het was vanaf Mesa Verde nog maar een klein stukje naar Durango. Het is hier een totaal andere omgeving. We zijn weer zo’n beetje in de Rockies. Qua temperatuur is het hier iets beter te hanteren dan de hitte van de woestijn. Het stadje Durango staat bekend om zijn oude trein die dagelijks naar Silverton rijdt. Er rijden er geloof ik 3 per dag en ze komen ook over de camping. Als de stoomfluit in de verte klinkt, verzamelen de mensen zich rond het spoor. Om foto's te maken, een kwartje op de rails te leggen of gewoon om even te kijken. Van een kwartje blijft trouwens niet veel over. Die wordt nog platter dan een dubbeltje ;)